Παιδεία

Άφιξη στην Ελλάδα από Αγγλία.

Πρώτες εντυπώσεις....

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Η Ελλάδα ποτέ δεν πεθαίνει
μονάχα ξαποσταίνει
αλλά μέσα της παραμένει
η σαπίλα η κρυμμένη.

Η ζωή του Έλληνα να πολεμά
χωρίς να ξέρει ούτε λόγο, ούτε αιτία
η σαπίλα θεωρείται ευφυία.

Αχ, Ελλάδα κουρασμένη
πόσο ακόμα να αντέξεις
πόσα ακόμα θα αντέξεις
να σου πίνουνε το αίμα,
τα παιδιά σου;

Η σαπίλα αυτή δεν φεύγει θεωρείται τιμημένη
κι αιώνια φιλοσοφία να φας και να πάρεις εξουσία

Ελλάδα, Ελλάδα υποχείριο, απλό,
που απλά σε οδηγούνε
στο γκρεμό που θα σου πούνε.

Τι σιχαμερός λαός που είμαστε τελικά, όλοι προχωρούμε πλάγια σαν το κάβουρα σαν να 'ταν αφέντες σε δημόσιο χώρο. Να τους πλακώσεις όλους, ή να του γράψεις στα παλιά σου τα παπούτσια;

Σταθμος Λαρίσης.

Οι ταμίες την έχουν δεί προϊστάμενοι. Κάθεσαι στη αίθουσα αναμονής και ο άλλος δίπλα σου ρεύεται, βήχει και φτύνει. Είμαστε έθνος παραπληγικών παππούδων και απαίδευτων νέων που η νοημοσύνη τους φτάνει μέχρι το σημείο να καταλάβουν πως δουλεύει το κινητό και το τηλεχειριστήριο. Εντάξει οι γέροι, κάποιοι ζήσανε ασχημες περιόδους, ζήσανε πολέμους, διαταραχές, μηδαμινές συνθήκες διαβίωσης. Οι νέοι; Το μέλλον αυτής της σάπιας χώρας; Χωρίς παιδεία, χωρίς μόρφωση, μόνο να παπαγαλίζουν καραμέλες. Οι νέοι κοιμούνται όρθιοι, και ξύπνιοι ονειρεύονται, και αυτοι που νομίζουν πως έχουν ξυπνήσει ... απλά αλλάξανε πλευρό. Δημιουργήσανε μια πραγματικότητα, τους φταίνε θρησκείες, θεοί, κόμματα, παπάδες. Στα παλιά μου τα παππούτσια αυτά.

Γιατι το όνειρό τους, τέλειο, με Δία για θεό, και αυτοί ναι, αρχηγοί λεγεώνων, χωρίς να ξέρουν ότι οι λεγεώνες ήταν Ρωμαικά στρατεύματα και όχι Ελληνικά... αλλά τι να κάνουμε, ότι τους πασάρουν τα περιοδικά και ότι πιάσουν... Έλληνα... που αλλού θα φτάσεις....

Αν κάποιος ρωτά "Τί να κάνουμε;" τότε η απάντηση είναι μία..και όπως πάντα είναι η πιο απλή. Κοιτάξτε πίσω σας και κάντε τον κόσμο όπως θα τον θέλατε. Αλλάξτε την πραγματικότητα και όχι τα όνειρά σας. Επικεντρωθείτε σε αυτά που μας χαλάνε και μας χωρίζουνε, διορθώστε αυτά που είναι λάθος, γεμίστε τα κενα.

Κοιτάμε το δάχτυλο και ξεχνάμε το φεγγάρι.. Τι άλλο να πείς μωρε, κακάσχημο τουρκόσπορο γένος; Τουρισμός η ευφυία μου, αξιοθέατα τα θαύματά μας.... Δανεικά χρήματα απ' την Ευρώπη, για να μπούμε στο δημόσιο, αίγλη, χαρές και πανηγύρια, δάνεια, δάνεια, δανεια... πόσο θα πάει αυτό; Καποια μέρα δε θα σκάσει όλο αυτό; Τότε θα δεις το σημερινό μπουζουκομάγκα και extra-large τυπάκι με το πούρο και τη "μερσεντέ" να κοιμάται σε παγκάκι και να καταριέται τη κοινωνία, τους πολιτικούς, όλους τους άλλους εκτός απ' τον εαυτό του που χρεωκόπησε. Και μαζί με αυτόν και η χώρα. Και μαζί με τη χώρα και εμείς, η επόμενη γενιά. Τι μας περιμένει αραγε; Οταν σκάσει το μπαλόνι; Θα μας σώσουν οι Ευρωπαίοι φίλοι μας; Θα παιξουμε τη κάρτα "ορυκτός πλούτος"; Η θα καταλήξουμε όπως προειδοποιούσε ο Μητσοτάκης το 1994 σε κανα διεθνές νομισματικό ταμείο; Ειπαμε όμως... το όνειρό του τέλειο να μαλώνουμε αν ειμαστε με τον Δία ή το χριστιανικό θεό.

Και οι κακάσχημοι άνρθωποι της πόλης φωνάζουν... Είναι δυνατόν να ξεφύγεις από το μίσος; Τους βλέπω κι τους μισώ...

Χμ... ίσως φταίει το ότι δεν κοιμήθηκα χθές ολόκληρο ταξίδι 20 ώρες έκανα... αλλά όπως μου είχε πει μια παλιά αγάπη "αισθάνομαι πιο ζωντανή όταν κουράζομαι" έτσι και εγώ τώρα είμαι πιο ζωντανός και καταλαβαίνω τη φαυλότητα των ξεκούραστων....
Ίσως εγώ τώρα που αισθάνομαι λοιπόν πιο ζωντανός καταλαβαίνω το ψέμμα τους. Χαμένοι θα είναι μια ζωή τα ξεχασμένα παιδιά ενός ολόκληρου αιώνα.....

Αυτή τη στιγμή συμπληρώνω 10 ώρες περίπου στην Ελλάδα και από τα 100 άτομα που συνάντησα και είδα γύρω μου οι 80 μιλούσαν γλώσσες μη ελληνικές. Καλά κάνουν οι άνθρωποι ... ήρθαν στην Ελλάδα για ένα καλύτερο μέλλον. Κάποιοι τους είπαν ότι έχουμε την δυνατότητα να τους φιλοξενήσουμε και κάποιοι τους έδωσαν και τη γή τους ... κάποιοι .... δεν φταίμε εμείς ... πότε δεν φταίμε εμείς, φταίνε οι ξένοι, οι μετανάστες, ο πολιτικός, ο παπάς, οι ολυμπιστής, ο παιδαγωγός, ο διπλανός ... όλοι οι άλλοι εκτός από εμάς.... αλλά αυτοί που πραγματικά φταίνε ξέρουμε ποιοι είναι και πώς ήρθαν στη θέση που είναι τώρα και εμείς ... δεν κάνουμε τιποτα.... Και μια χοντρή με ένα λαχειοπώλη μου κόβουν τη ροή των σκέψεών μου... Κακάσχημοι άνθρωποι...και εξωτερικά και εσωτερικα.... Θα καταλήξουμε στο τελος με Χρυση Αυγή και εξωκοινοβουλευτική αριστερά να εναλλάσονται στη κυβερνηση μιας χώρας εκτός ευρώπης, τίγκα στους ξένους. Τα βλέπω στο Λονδινο...

Μήπως τελικά δεν είμαι Έλληνας; Μήπως έχω παραστρατημένη τη ροή μου, και απορυθμισμένη την εστίασή μου; Μήπως εγώ ζω σε ενα δικό μου φανταστικό κόσμο; Όμως... "Μηδένα προ του τέλους μακαρίζε" έλεγε ο Σόλων. Αλλά αν αυτό δεν είναι το τέλος...τότε;

Τότε ήρθε η ώρα να λέμε ότι η Ελλάδα είναι μια απλή μακαρίτισσα ...

Και μια άσημη ηθοποιός, που εμφανίζεται από το πουθενά ξαφνικά στην αίθουσα αναμονής του σταθμου, μου φέρνουν εικόνες από τα παλιά ...

Ελλάς η χώρα της λήθης ....




Τι μας λείπει;







ΠΑΙΔΕΙΑ....