Ο Ρατσισμός στην Ελλάδα

  Εδώ και 15 χρόνια πολλοί λένε πως οι Έλληνες είναι ρατσιστές. Διαφωνώ. Ποτέ δεν ήμασταν ρατσιστές, απλά έχουμε έμφυτη την έννοια του μέτρου. Και όταν το μέτρο αυτό προδίδεται, αντιδρουμε, και αντιδρουμε με ένταση. Επειδή όμως και εμείς οι ίδιοι έχουμε χάσει ή παραποιήσει την έννοια αυτη αντιδρούμε πλέον απλά και μόνο για να αντιταχθουμε ακολουθώντας υπερήφανα τον φυσικο νόμο της δράσης - αντιδρασης σε όλη του τη μεγαλοπρέπεια.

  Ξέρετε, λοιπόν γιατί γινανε "ρατσιστές" οι Έλληνες; Γιατι τους φλωμώσανε στη προπαγάνδα και στη πολιτική ορθότητα. Γιατί όποτε η Ελλαδα εκανε ενα βημα προς τη σωστή κατεύθυνση στο θέμα αυτό πάντοτε υπήρχε η μερίδα του τύπου/ κόσμου/ διανόησης, που επειδή η ιδεολογία τους είναι μηδενιστική εκρινε προσπαθώντας να δημιουργήσει ενοχές στον Έλληνα, που δεν έδωσε ακόμα περισσότερα στον ξένο φιλοξενουμενο. Το αποτέλεσμα ήταν να δημιουργηθει μια αυτοτροφοδοτούμενη συμπλεγματική κατάσταση, στην οποία λόγο έλλειψης του μέτρου, φτάσαμε σιγά-σιγα στη φάση των υπερβολών και εν τέλει των ακροτήτων. Η μια πλευρά ήθελε να πάρει τον κάθε μετανάστη. να τον χαρακτηρίσει πρόσφυγα και να τον κάνει Έλληνα μέσα σε ενα βράδυ (ως προς τα δικαιώματα δηλαδη των πολιτών της Ελλάδας) και αποκαλούσε όσους διαφωνούσαν με αυτη την άποψη ως φασίστες και ρατσιστές. Η άλλη πλευρα από αντίδραση εφτασε να ζητά να μπούν τείχη στα σύνορα, να βουλιάζουν τις βάρκες των δουλεμπόρων και να οπλοφορουν ελεύθερα για να μπορούν να αμύνονται φοβισμένοι από όσα εγκλήματα είδαν με τα μάτια τους ανυπεράσπιστοι απο τη πολιτεία. 

  Ειναι προφανές πως καμια απο αυτες τις δυο πλευρες δεν έχουν δίκιο. ΠΡΟΦΑΝΕΣ. Όποιος έχει φύγει απο το χωριό του και έχει ζήσει σε πολυπολιτισμικες χώρες μπορεί να αντιληφθει αυτό που γράφω. Ειναι τελειως διαφορετικό να ζει μια κοινωνια σε καλές συνθηκες, να έχει τους ξενους της στο περιθωριο, να τους βρίζει και να τους κακοποιεί επειδή ειναι ξένοι (πραγματικός ρατσισμός). Αλλο πράγμα ειναι ομως σε μια κοινωνια που παραπαίει και εξαθλιώνεται καθημερινά, να προστίθεται και το βαρος της διαχείρισης, της διάσωσης, της φιλοξενίας, της αποδοχής των απελπισμένων ξένων, των συνηθειών, του επιπέδου και της αισθητικής τους. Η δική μας εξαθλίωση μας κάνει να νιώθουμε καταπίεση όταν βλέπουμε τις πλατείες μας να γμίζουν μουσουλμάνους και να κανουν θρησκευτικές εκδηλώσεις, όταν μόλις τη προηγουμενη χρονιά δεν υπήρχαν καν τόσοι ωστε να κανουν πράξη το γεγονός. Και όλα αυτα υπο το κριτικό μάτι αυτών των ομάδων που καραδοκουν να χαρακτηρίσουν φασιστα τον οποιονδήποτε αντιδρά σε όλα αυτά τα απότομα και ανεξήγητα.Ομάδες οι οποίες εξυπηρετουν τα δικά τους συμφέροντα και παίζουν τα δικά τους παιχνιδια.

  Ο Έλληνας ΔΕΝ ειναι ρατσιστής, απλά δεν είναι και κορόιδο. Όταν λοιπον βλέπει την Αθηνα και τη Θεσσαλονίκη εδώ και μια δεκαετια να γκετοποιείται, όπως ακριβώς συμβαίνει και στο Λονδίνο όπου υπάρχουν white-free zones, θα αντιδράσει και θα ζητήσει το δίκιο του. Και όταν εμφανίζεται αυτη η παραχαϊδεμενη ομαδουλα και τους χαρακτηρίζει ως ρατσιστές, ενώ αυτοι, που πάντα βρίζουν και σνομπάρουν τον Έλληνα ως φωτεινοί παντογνώστες δεν είναι, η μονη πιθανή εξέλιξη ειναι να μετασχηματιστούν λοιπόν σε πραγματικους ρατσιστές και κατ' επέκταση χρυσαυγίτες, έτσι ώστε να δώσουν το μήνυμα ότι όχι μονο "δε θέλουν άλλους ξενους" αλλά κυρίως "δε γουστάρουν αυτούς που  υπαρασπίζονται τους ξένους" με τέτοιο κομπλεξικό και αδικαιολόγητο τρόπο.

  Ο Ελληνικος λαός όπως και όλες οι μάζες βασίζεται στην αντίδραση και όχι στη δράση. Αν λοιπόν εμφανιστεί κάποιος και κανει μια εντονη δράση βουτηγμένη στην υπερβολή και το συστημα την ανεχθεί και την καθαγιάσει λοιπόν συνειδησιακά, η μάζα ή ο λαός να θέλετε, αυτομάτως θα πάει στην άλλο άκρο για να το ισορροπήσει. Ειναι ενας απο τους λογους που δεν επιθυμώ το ΣΥΡΙΖΑ στη κυβέρνηση. Γιατί μετά θα έχεις καθαγιάσει στη συνειδηση του κόσμου και τη παρουσία της Χρυσης Αυγης στη βουλη, ως τη μόνη απάντηση στις υπερβολές που προωθεί και υποστηρίζει ο ΣΥΡΙΖΑ.    

  Και η νομιμοποίηση αυτή θα είναι για πάντα...